Om mijn doel (iedere maand een wedstrijd lopen) te behalen, moest ik na het afgelasten van de CPC een andere loop vinden. Dat werd Hollen door de Bollen! Deze 10 kilometer lange run was perfect om nog één keer de benen te testen voor de marathon van Rotterdam.
Al twee weken last van mijn scheenbenen
Ik ben al twee weken aan het tobben met mijn benen. Waarschijnlijk hebben de zenuwen en de extra training kilometers hun tol geëist. Door de gedwongen rust was mijn voorbereiding richting Hollen door de Bollen ronduit slecht. Ik besloot daarom deze wedstrijd vooral te lopen om te kijken hoe mijn benen het hielden, of ik me toch zorgen moet maken voor volgende week of juist wat vertrouwen eruit kan putten.
Hardloopwedstrijd in de bollenstreek
Normaal zoek ik een hardloopwedstrijd in de buurt. Voor een trailrun wil ik wel wat langer in de auto stappen, maar de wegwedstrijden doe ik graag in mijn eigen omgeving. Hollen door de Bollen leek mij een unieke loop, dwars door de tulpenvelden die je altijd op foto’s ziet. Daarom besloot ik dit keer dat de wedstrijd het uurtje rijden wel waard was.
Eenmaal aangekomen in Lisse, bleek het sportcomplex waar Hollen door de Bollen zou starten, naast de Keukenhof te liggen. Ik bevond mezelf dus in het centrum van de bollenstreek! Tijdens kwam ik wel een aantal gekleurde velden tegen, dus ik hoopte al dat ik later die middag echt tussen dit soort velden zou rennen.
Rustig aan Hollen aan de Bollen beginnen
Om mijn benen niet gelijk een optater te geven, besloot ik rustig aan te beginnen en te kijken hoe de rest van de wedstrijd verliep. Ik wilde vooral geen blessure oplopen. Ook besloot ik de eerste kilometers niet mijn snelheid in de gaten te houden. Pas later in de race wilde ik weten wat mijn tempo was. Ik zou het op gevoel doen, zodat ik mijzelf niet zou forceren en pijnvrij bleef lopen.
De eerste kilometers liepen we langs verschillende bollenvelden. Helaas stond nog niet alles in bloei. De enige bloemen die ik onderweg heb gezien waren narcissen. Ik had gehoopt op allemaal gekleurde tulpenvelden, maar de tulpen zelf hadden er nog geen zin in.
Mijzelf verbaasd met het tempo
Bij de eerste drankpost, net voor de 5 kilometer besloot ik te kijken wat mijn tempo was. Toen ik zag dat het tempo onder de 5 minuten was, was ik zo verbaasd. Ik had verwacht dat het tempo een stuk lager lag. Vooral omdat het me zo gemakkelijk afging. Ik had geen pijn in mijn benen, de conditie was goed en ik hoefde niet eens zo diep te gaan om onder 5 minuten per kilometer te lopen.
Getrakteerd op een stukje trailrun
Het laatste deel van het parcours liep door een plaatselijk bos. Het was zowaar een stukje trailrun, met verschillende hoogtemeters. Nu ik wist wat mijn tempo was wilde ik Hollen door de Bollen uitlopen onder de 50 minuten. Door het laatste stuk door de bossen moest ik toch nog diep gaan om het gewenste resultaat te halen.
Eenmaal het bos uitgekomen kwam het sportcomplex weer in zicht. De laatste paar honderd meter richting de finish was over een atletiekbaan. Het leek wel de finish van de ‘Western States 100 Miles’. Ik hoefde gelukkig alleen geen 160 kilometer te lopen. Met een tijd van 49:15 kwam ik over de finish. De eerste keer dit jaar dat ik weer de 10 kilometer onder de 50 minuten heb gelopen.
Hollen door de Bollen was meer dan alleen 10 kilometer hollen
Naast een mooie eindtijd en een leuk parcours, was Hollen door de Bollen vooral een krachtmeting richting de marathon van Rotterdam. Wat ben ik blij dat ik hem heb gelopen, vooral omdat het een stuk meer vertrouwen geeft voor volgende week!