Het grote doel waar ik afgelopen maanden zo hard voor getraind heb, zit er op! Ik heb de marathon van Rotterdam weer uitgelopen. Na de geweldige sfeer van afgelopen zondag en de vooral pijnlijke afgelopen week, kijk ik met heel veel trots terug op de afgelopen weken.
Wat hield mij vooral bezig in aanloop naar de marathon?
Voor het eerst in mijn leven heb ik een dagboek bij gehouden. Zo kan ik achteraf bekijken hoe het mij de laatste week in aanloop naar een groot doel verging. Op die manier kan ik misschien iets leren als ik me de volgende keer weer in dezelfde situatie bevind. Ben je benieuwd hoe mijn laatste week verliep, dan kan je dat allemaal teruglezen in mijn dagboek:
Nog nooit zolang voor een doel getraind als bij de marathon van Rotterdam
Ik loop al een aantal jaar hard en dat doe ik met heel veel plezier. Regelmatig loop ik een leuke hardloopwedstrijd of trailrun. Meestal ren ik deze met niet al te veel verwachtingen. Ik weet wat mijn lichaam aankan op de 10 en 21 kilometer en pas mijn doelen daarop aan. Bij de marathon van Rotterdam heb ik een doel gesteld wat enthousiast was, maar toch niet ondenkbaar om te halen.
Ik wist namelijk nog niet goed hoe mijn lichaam na de 30 kilometer zou reageren. Of ik gewoon op tempo kon doorlopen of volledig door mijn hoeven zou zakken. Richting mijn ultramarathon is dit wel fijn om te weten, net zoals of ik nog veel training nodig heb op duurvermogen. Benieuwd hoe mijn uiteindelijk marathon verliep? Lees dan het volledige marathonverslag.
Het vallen in een zwart gat en een week met pijn
Nu ik de marathon heb gelopen en op korte termijn geen doelen meer heb staan, val ik toch wel een klein beetje in een zwart gat. Omdat ik aardig wat pijn heb overgehouden aan de marathon van Rotterdam, heb ik deze week ook stil gezeten. Mijn benen besloten om geen meter meer te lopen en elke beweging herinnert me aan zondag. Gelukkig is het alleen bij spierpijn gebleven en heb ik niet, net zoals vorig jaar, een scheurtje in mijn middenvoetsbeentje opgelopen. De pijn doet niets af aan de mooie prestatie, dus ik probeer vooral niet te klagen, ook al lukt dat niet altijd.
Ik ga binnenkort weer om de tafel zitten om te kijken welke wedstrijden ik binnenkort wil lopen. Nu ik ook geen lange afstanden op de planning heb staan, wil ik me meer richten op tempo. Zo kan ik me gaan voorbereiden op de 10 kilometer in 45 minuten en de halve marathon in 1 uur en drie kwartier.
Hoe ga jij altijd om zodra je grote doel heb bereikt? Geniet jij eerst van de rust of kan je niet stil zitten en ga je gelijk op zoek naar nieuwe avonturen?