De Airborne Freedom Trail duurde maar liefst 5 uur en 40 minuten. Genoeg tijd om over een aantal zaken na te denken. De belangrijkste conclusie die ik heb getrokken is dat ik dit keer niet zo lang meer wil wachten op mijn volgende trailrunavontuur. Daarom heb ik mij direct weer ingeschreven voor mijn volgende trailrun!
Trailrunnen is toch het liefste wat ik doe
Zoals ik al in mijn wedstrijdverslag van de Airborne Freedom Trail vertelde, waren er genoeg momenten dat ik mij afvroeg waar ik in hemelsnaam aan ben begonnen was. De tocht duurde lang en was daardoor een flinke mentale uitdaging. Niet alleen mentaal was het lastig, fysiek ging het ook niet meer. Elke stap berg op, of het nou stijl of vals plat was, deed pijn. Toch worden deze momenten overschaduwd door de prachtige natuur en bijzondere plekken waar ik doorheen heb mogen rennen. Ondanks alle pijn had ik dit voor geen goed willen missen. Trailrunnen is mijn passie en hardlopen door de natuur doe ik het allerliefst!
De Austerlitz Trail van 35 kilometer is mijn volgende trailrunavontuur!
Daarom laat ik er dit keer geen gras over groeien. Ik heb even afgewacht wat de status van mijn benen waren na 44 kilometer, maar die voelen na een aantal dagen weer als vanouds. Het is vooral belangrijk dat ik geen hardloopblessure oploop. Als dat het geval is wil ik niet weer anderhalf jaar wachten op mijn volgende trailrunavontuur.
De week na de Airborne Freedom Trail heb ik mij ingeschreven voor de langste afstand van de Austerlitz Trail. Op zaterdag 23 oktober loop ik 35 kilometer door de Utrechtse natuur. Ik kijk alweer met heel veel plezier naar deze nieuwe uitdaging. Hopelijk laten de benen mijn niet in de steek en kan ik nog een beetje op duurvermogen trainen. Het doel van de Austerlitz Trail is vooral weer genieten.
Loop jij ook zaterdag 23 oktober in Austerlitz?