Afgelopen jaren heb ik blessurevrij kunnen genieten van het hardlopen. Helaas is daar een einde aangekomen! Ik had al langere tijd een zeurende gevoel aan een pees bij mijn lies. Op zich niks ernstig, ik heb er zelfs een marathon mee kunnen lopen, maar na het hardlopen krijg ik mijn been niet meer omhoog. Uiteindelijk resulteerde het ook in andere klachten, zoals een lopersknie en voetproblemen. Met die ernstige klachten was het toch tijd om naar de fysio te gaan en wat blijkt. Ik heb last van rectus femoris tendinopathie.
Wat is rectus femoris tendinopathie?
De rectus femoris is een van de vier spieren van je quadriceps. Hij loopt van je heup tot je knie en speelt een grote rol bij het strekken van je been en het optillen van je knie. Bij hardlopers kan de pees van deze spier overbelast raken, wat leidt tot irritatie en pijn – vooral bij het starten van een run, sprinten of bergop rennen.
Hoe merkte ik dat er iets mis was?
Het begon als een licht zeurend gevoel in mijn bovenbeen, net onder de heup. Geen ramp, gewoon een beetje spierpijn… dacht ik. Maar naarmate de kilometers vorderden, werd het een scherpe pijn. Vooral bij versnellen of traplopen. Zodra de duurlopen of de afstanden langer werden, werd het steeds moeilijker om mijn been goed omhoog te trekken.
Oorzaken en risicofactoren van rectus femoris tendinopathie
Bij hardloopblessures zoek ik altijd naar de oorzaak. Waar ging het mis? Bij rectus femoris tendinopathie zijn er een paar boosdoeners:
- Overbelasting – Te snel opbouwen, te weinig rust.
- Slechte looptechniek – Een te grote paslengte of verkeerde knie-inzet.
- Onvoldoende kracht en flexibiliteit – Strakke heupbuigers en zwakke bilspieren verhogen de belasting.
- Slechte warming-up of cooling-down – Een klassieker onder hardlopers.
Bij mij lag de oorzaak waarschijnlijk bij overbelasting. Bij de fysio bleek dat mijn andere been veel sterker is. Waardoor mijn rechterbeen, waarbij deze pees pijn deed, teveel moest compenseren.
Herstel: wat werkte voor mij?
Rust nemen is niet leuk, maar soms noodzakelijk. Helemaal stilzitten is niks voor mij. Ik paste mijn trainingen aan. Dit hielp mij het meest:
- Gerichte oefeningen – Zoals langzame squats en step-downs.
- Gerichte stretching – Hip-flexors en quadriceps soepel houden.
- Massage – Spierknopen masseren door een massage-gun
- Alternatieve training – Fietsen en wandelen om fit te blijven zonder extra belasting.
- Rustige opbouw – Terug naar de basis, met meer focus op techniek.
Terug naar het hardlopen
Na een paar weken zonder hardlopen begon ik weer voorzichtig. Eerst korte, rustige trainingen. Ik lette extra op mijn paslengte en liep bewuster. De eerste kilometers na een hardloopblessure zijn altijd spannend. Maar het ging goed. Geen pijn!
Wat ik heb geleerd? Blijf altijd luisteren naar je lichaam. Een pijntje negeren kan leiden tot weken aan de kant. Voorkomen is beter dan genezen, en soms is een stap terug de snelste weg vooruit.
Heb jij weleens last gehad van deze hardloopblessure? Ik ben benieuwd naar jouw ervaring! Hoe ging jouw herstel? Laat je tips achter in de comments!