Ik heb lang naar de marathon van Rotterdam uitgekeken en nog langer voor getraind. Nadat ik de finish passeerde, zat ik vol adrenaline en voelde ik geen enkel pijntje door de 42,2 kilometer die ik had afgelegd. Vooraf had ik gedacht dat dit mijn allergrootste doel op het gebied van hardlopen was, maar juist deze hardloopwedstrijd geeft motivatie om verder te pushen, om nieuwe doelen te stellen en om nog meer uit mijn lichaam te halen.
Extra motivatie om hard te lopen
Niet alleen de marathon van Rotterdam heeft mij een boost gegeven. Eigenlijk heb ik na elke wedstrijd extra motivatie om nog verder of nog sneller te kunnen. Het trainen richting een evenement vind ik vaak het zwaarst. Meestal haal ik in mijn trainingsweken nog niet het beoogde resultaat en ben ik bang dat ik niet mijn gewenste doel haal tijdens de hardloopwedstrijd. Ook gaat het vaak gepaard met een aantal pijntjes in mijn benen of rug.
Echter de dag van te voren of op de dag zelf begint het te kriebelen. Ik voel meestal dat er meer in mijn lichaam zit, dan dat ik afgelopen weken met trainen had. Waarschijnlijk is het de adrenaline, ik ben er in ieder geval blij mee.
Wat een heerlijk gevoel
Door de adrenaline, het enthousiasme van alle andere renners en het publiek en de juiste voeding de dag vooraf, haal ik altijd betere resultaten en dus ook het door mij zo gewenste doel!
Maar ik wil nog meer. Nog meer van mijn lichaam kunnen vragen, weer diezelfde kick kunnen ervaren waar ik de afgelopen kilometers mee heb gelopen. Elke hardloopwedstrijd geeft motivatie om me weer in te schrijven voor een volgende evenement. Zelfs als daar veel training voor nodig is.
Hopelijk kan ik er nog lang van genieten
Zolang mij lichaam het toelaat en ik nog niet de grenzen van mijn kunnen heb bereikt, blijf ik genieten van deze geweldige sport. Ik wil mijzelf blijven uitdagen en leren wat mijn lichaam kan verdragen. Momenteel kan ik nog flinke stappen maken en dat doe ik met alle plezier!
Hoe voel jij je altijd na een hardloopwedstrijd? Smaakt het altijd naar meer of heb je zoiets van één keer, maar nooit meer?