Mijn eerste trailavontuur van 2022 is achter de rug. Het heeft even geduurd voordat ik aan de start stond. Door de komst van Maggie, de verhuizing en de marathon van Rotterdam heb ik nog geen tijd gehad om door de natuur te rennen. Het werd weer tijd om de stoute schoenen aan te trekken en mij in te schrijven voor de langste afstand van de Lage Vuursche Trail van 34 kilometer.
Op bekend terrein en bij een bekende organisatie
Mijn oog viel op de Lage Vuursche Trail van 34 kilometer, mede door de goede organisatie. Vorig jaar heb ik de nieuwe Austerlitz Trail en Hollands Duin Trail gelopen bij Trail Events. Daarom wilde ik mijn eerste trailrun van 2022 ook weer bij Trail Events lopen. Zo kwam ik al gauw bij de Lage Vuursche Trail van 34 kilometer uit. De natuur van de Utrechtse Heuvelrug blijft adembenemend. Het blijft altijd weer een feestje om er doorheen te mogen lopen.
De Lage Vuursche Trail is belangrijke test richting de 100 kilometer
Naast het lopen van deze mooie tocht is het ook gelijk een belangrijke test richting de Indian Summer Ultra 100 kilometer. Het is goed om te weten waar ik sta na de Lage Vuursche Trail. Lig ik voor op mijn trainingsschema of heb ik nog een flinke weg te gaan? Ook wilde ik mijn nieuwe trailschoenen: Hoka Tecton X uitproberen. Deze trailschoenen wil ik ook gaan gebruiken tijdens de Indian Summer Ultra 100 kilometer, maar voordat het zover is, wil ik ze eerst uitgebreid testen.
De start van de Lage Vuursche Trail – 34 kilometer
Het fijne aan Trail Events is dat je kan beginnen wanneer je er klaar voor bent. Een paar minuten 10 stond ik gereed bij de start en ik mocht direct beginnen aan mijn trailavontuur. De eerste kilometers waren gelijk al zwaar. De conditie was wel oké, maar de benen voelde vermoeid aan. Gelukkig verdween de vermoeidheid na een paar kilometer en kon ik eindelijk vrij door de natuur hardlopen. Wat had ik dit gemist. Rustig op mijn eigen tempo over de mooie onverharde paadjes rennen.
Zelf navigeren van 4 tot 18 kilometer
Het overgrote deel van het parcours was bewegwijzering. Behalve het deel tussen de 4 en 18 kilometer moest je op eigen GPS lopen. Gelukkig had ik dit nog niet verleerd op eigen GPS lopen, met twee kleine misstapjes, waar ik een aantal minuten verloor, ging de rest wel voorspoedig. De kilometers tikte 1 voor 1 met een rap tempo weg. Voordat ik het wist stond ik al bij de eerste verzorgingspost op 10,5 kilometer.
Het tweede deel van de Lage Vuursche Trail was veel zwaarder
Het nationaal park de Utrechtse Heuvelrug is één van mijn favoriete natuurgebieden in Nederland. Het was daarom ook zeker geen straf om hier door heen te rennen. Het werd alleen wel elke kilometer zwaarder. Ik voelde langzaam de energie uit mijn benen lopen en de warmte begon ook zijn tol te eisen. Maar dat was niet het enige wat het tweede deel moeilijker maakte. De organisatie vond het leuk om de heuveltjes en mul zand voor het laatst te bewaren. Dat zorgde er voor dat de laatste paar kilometers echt afzien was.
De laatste 5 kilometer waren ook de kilometers dat mijn benen er klaar mee waren. Ik besloot een strategie te gebruiken; heuvels omhoog wandelen, naar beneden hardlopen en tussendoor joggen. Dit gaf mij houvast om de laatste kilometers langzaam maar zeker weg te tikken.
Een schitterende trail dwars door de natuur van Utrecht
Na de langste 5 kilometer ooit van mijn leven kwam ik uiteindelijk na 3 uur en 42 bij de finish. In mijn achterhoofd had ik een tempo van 3,5 uur in mijn hoofd, dus ik heb zeker wel wat qua tempo moeten leveren. Toch was dat niet het hoofddoel van de Lage Vuursche Trail. Ik wilde weer na een jaar genieten op de trails en mijn nieuwe trailschoenen uitproberen. Het laatste beviel mij prima en dat worden mijn to-go schoenen voor de Indian Summer Ultra 100 kilometer. Helaas ben ik wel op met mijn neus op de feiten gedrukt en heb ik nog een lange weg te gaan om uiteindelijk 100 kilometer uit te kunnen lopen. Gelukkig kom ik daar nu achter en niet een maand voor de start.
4 gedachten over “Het startschot van mijn trailjaar 2022 klonk bij de Lage Vuursche Trail van 34 kilometer”
Pittig, meteen zo’n lange loop! Ik ben -na lange tijd eruit te zijn geweest- nu aan het opbouwen voor de Sint PietersBear Trail in september. Zo’n 18 km en 500 hoogtemeters. Vorige maand in Frankrijk ook veel met heuvels kunnen oefenen. Nu doe ik elke zaterdag wat méér trails en heuvels om het goed op te bouwen. Die 100 km lijkt me trouwens een enorme klus! Knap dat je dat aandurft!
Die heb ik een aantal jaar terug gelopen, was een mooie ervaring! Succes met trainen!
En mooie prestatie Wim! Heb je blog een tijd terug ontdekt, fijne hardloopinspiratie voor deze mede-loper 🙂
Hi Sanne, leuk om te horen! Het was zeker een hele mooie trail. Al ben ik sowieso wel fan van de omgeving van de Utrechtse Heuvelrug. 🙂
Ja inderdaad, ik had mij toch even vergist in de afstand. Maar ik moet zeker aan de bak om de 100 kilometer te gaan overbruggen. Nu langzaam maar zeker de duurlopen vergroten en dan moet het hopelijk gaan lukken. 🙂 Dat zijn flink wat hoogtemeters! De Sint Pieters trail staat ook nog zeker op mijn verlanglijstje! Succes met de voorbereidingen!